in beeld, blog

Radiocolumn: Rebecca Black: Eigen schuld, dikke bult

Voor Studradio op Unity FM verzorgt Het Rondje van Pavlov wekelijks een radiocolumn, waarin we actuele onderwerpen niet schuwen. Hieronder de uitgeschreven versie en het audiobestand.

De wereld wordt momenteel gedomineerd door ellende. Libië ligt zwaar onder vuur, Japan zwaar onder water en ook in Egypte is het nog verre van gezellig. Het staat in schril contrast met de ramp waar Amerika momenteel mee te kampen heeft. Daar worden de koppen momenteel namelijk gedomineerd door Rebecca Black, een 13-jarig zangeresje dat ‘het slechtste nummer ooit’ geproduceerd zou hebben. Tsja, met relativeren hebben ze in Amerika altijd een beetje moeite gehad.

Radiocolumn Rebecca Black by Melvin Captein

Rebecca Black dus. Reeds 26 miljoen mensen bekeken de videoclip van haar ‘hit’ Friday op youtube, en metterdag komen er meer parodieën op haar keelvrucht op datzelfde youtube te staan. Daarnaast is het guitige kindsterretje al dagen trending topic op twitter. Duidelijk mag zijn: De reacties zijn niet mals en de borstloze nachtegaal voelt zich naar eigen zeggen dan ook slachtoffer van cyberpesten. Ze moest zelfs huilen toen ze alle reacties voor het eerst las. Ach gossie.

De vraag rijst dan natuurlijk: Is dit nummer echt zo slecht? Zonder u verder te willen beïnvloeden: Ja. Luistert u maar even mee naar de volgende passage.

7am, waking up in the morning
Gotta be fresh, gotta go downstairs
Gotta have my bowl, gotta have cereal
Seein’ everything, the time is goin’
Tickin’ on and on, everybody’s rushin’
Gotta get down to the bus stop
Gotta catch my bus, I see my friends (My friends)

Kickin’ in the front seat
Sittin’ in the back seat
Gotta make my mind up
Which seat can I take?

Heeft u meegeluisterd? Meegehuild? Meegescholden? Dan is het nu tijd voor een vrije vertaling. Komt ie:

7 uur s’ochtends, ik word wakker in de morgen. Ja ’s ochtends in de morgen, niet ‘s ochtends in de avond. Dat dat duidelijk is. Ik moet fris zijn want ik stink naar naar paardenhaar en spekkies. Daarna moet ik naar beneden, want ik kan natuurlijk niet mijn raam uitvliegen. Nu heb ik een schaal nodig, want ik heb cornflakes nodig. Het liefst giet ik al die cruesli rechtstreeks mijn muil in, maar dan gaat mama weer zeiken. De klok tikt door en iedereen haast zich. Losers. Ik? Ik moet naar de busstop, want ik moet mijn bus halen. Wat een leventje toch? Hey zijn dat de weinige vrienden die ik na dit vreselijke nummer nog over heb? Jaaaa, daar zijn ze. Schoppend in de voorstoel en zittend op de achterbank. Aan mij nu de taak te bedenken, oh hels dilemma, welke stoel ik ga nemen.

Tsja, dat de recensies ietwat kritisch zijn valt nu misschien te begrijpen. Het klinkt als een relaas van een kind dat speciaal onderwijs nodig heeft. Toch kan Becks zelf er allemaal niet zo gek veel aan doen. Ze betaalde zelf 2000 euro aan een studio die jonge kindslaven sterren helpt hun carrière te kickstarten en kreeg deze stupide lyrics daar gratis bij. Mama Black had dan ook al de nodige twijfels toen ze de Jip en Janneke teksten onder ogen kreeg.

En daar ligt dus de fout. Een beetje weldenkend persoon weet dat het groots lanceren van dergelijke bagger in het huidige internettijdperk onherroepelijk tot online gehoon gaat leiden. Als moeder moet je dan simpelweg je dochter in bescherming nemen als je onderbuikgevoel niet goed is. Dat dit kleine meisje nu massaal aan het digitale schavot wordt gehangen is natuurlijk wreed, maar wel de realiteit. De moraal van dit verhaal: Denk een beetje na wat je van jezelf op internet zet. Want voor je het weet zit wordt je massaal afgefikt en kom je uit ellende nooit meer voor 7 uur ‘s ochtends je nest uit. ’s Ochtends ‘s ochtends wel te verstaan.

3 responses to “Radiocolumn: Rebecca Black: Eigen schuld, dikke bult”

  1. Haha, dat stemmetje! Wat dat betreft zie ik hier een mooie samenwerking ontstaan, Captein!

  2. Cappie says:

    Volgende keer een duocolumn :)?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *