E L Bandito: de treur van Etten-Leur

Godzijdank. Media volgend Nederland hoeft zich niet langer zorgen te maken over de gebrekkige aanpak van morele misstanden in de samenleving. In de Noord-Brabantse gemeente Etten-Leur strijdt straatreporter E L Bandito tegen de verderfelijke gevolgen van ontkerking en individualisering. Gewoon door de straat op te gaan en mensen aan te spreken op hun wangedrag. Een kind kan de was doen.

En toegegeven, de timing is onverbeterlijk. E L Bandito vult naadloos het vacuüm op dat ontstond nadat gehaaide verslaggevers als Willibrord Frequin en Pieter Storms van de buis verdwenen. Halftamme alternatieven als Rob Geus, die wekelijks niet vrolijk werd van E.coli-bacteriën in frituurvet, bleken niet in staat het gat te dichten. Lichtpuntje was Rutger van Geenstijl, maar die verruilde al vrij vlug zijn kenmerkende rebellie voor een plekje in het kuise linkse bestel.

In zijn strijd tegen morele verloedering begeeft E L Bandito zich bewust op gemeentelijk toneel, dat een voorbeeldige miniatuur is van de maatschappij. Door wildplassende alcoholisten, luidruchtige buren, bejaarden in invalidewagentjes die fietspaden terroriseren, kortom iedereen die het dagelijkse leven in het provinciedorpje ondraaglijk maakt, voor de camera te sleuren, houdt hij de hele samenleving een spiegel voor. In dat opzicht is E L Bandito een echte wereldverbeteraar.

Allemaal slap geouwehoer natuurlijk. De 30-jarige Brabo, kalend, kampend met het nodige overgewicht en het IQ van een half rolletje Topdrop, botviert zijn permanente onnozelheid op zwakkeren. Hij is de verwezenlijking van New Kids on the Block, met Etten-Leur als zijn eigen Maaskantje. Hij maakt….nou goed, oordeel zelf maar door een bezoekje te brengen aan zijn Youtube-kanaal.