Joran regisseur van eigen show

Op twee handen zijn ze te tellen, Nederlanders die roem oogstten in het buitenland. Slechts een handjevol kaaskoppen veroverden een plekje op het internationale toneel, maar niet zonder daarvoor hard te knokken. De regel blijft natuurlijk de gedesillusioneerde, uit Hollywood terugkerende soapacteur, de uitzondering zagen we deze week: beroepsleugenaar Joran van der Sloot.

Of het trots verdient is een ander vraagstuk, maar vaststaat dat Nederland opnieuw op de kaart is gezet. De nieuwe ambassadeur van ons land is de twintiger die politie en justitie steeds te slim af was, de jokkebrok die met zichtbaar plezier zijn kat-en-muisspel aan tafel van actualiteitenprogramma’s uitvocht. Was de verdenking van moord op Nathalee Holloway al wereldnieuws, de tweede dode die aan hem wordt toegedicht, zorgde voor een wereldwijde tsunami.

In feite speelt Van der Sloot in dit circus zijn eigen marketeer. De man met zijn ziekelijke hang naar aandacht begreep maar al te goed dat zijn verdwijntruc aan applaus had ingeboet. Wilde hij opnieuw volle zalen trekken, dan was het nodig met een nieuwe act op de bühne te verschijnen.

En daarin is hij geslaagd. Zichtbaar trots, met een grijns van onaantastbaarheid, laat hij zich omringen door politiefunctioneren die hem tentoonstellen als ware hij een troffee; als stropers neergeknield bij een enorme olifant. Koel als een kikker bereidt Joran zich geestelijk voor op een verblijf in een Peruaanse gevangenis waar hij, geloof me op mijn woord, opnieuw de show zal stelen. Want op de achtergrond blijven, dat is niet zo Joran’s ding.


Door: Erik de Jong | 7 June 2010 | Reageer
Categorie: Uncategorized, blog, columns | tags:Tags: , , , , ,


Comments

Naam (required)

Email (required)

Website

Wat wil je kwijt?

Please leave these two fields as-is: