Voormalig Computable baas Alex Beishuizen is sinds begin februari hoofdredacteur van Intermediair. In het persbericht dat bij zijn presentatie uitging,verklaarde hij destijds dat “het in deze tijd van het grootste belang is om los te komen van uitingsvormen zoals een weekblad of een website, maar te denken en te werken vanuit alle mogelijkheden die een titel heeft”.

Op de burelen van VNU Media, uitgever van Intermediair, sprak Pavlov met Beishuizen over zijn geplande crossmediale omslag, het omarmen van user generated content en de weerstand die dit oplevert: “Het probleem is dat journalisten heel erg vasthouden aan hun eigen netwerk. Alles goed en wel, maar internet IS een netwerk. Gebruik het.”

Met Intermediair vis je in een vijver van jonge hoogopgeleiden die zijn opgegroeid met internet. Ze zijn ook gewend hun informatie daarvandaan te halen. Heeft het tijdschrift nog wel waarde?

Dat bepaalt in eerste instantie de lezer. Op dit moment krijgen we maandelijks nog vele aanvragen binnen van mensen die Intermediair thuisbezorgd willen krijgen. Ik denk dat er simpelweg nog genoeg jongeren zijn die graag een blad in hun handen hebben. Daarnaast geloof ik ook dat er een oudere groep lezers is die veel waarde hecht aan de papieren editie. Zolang er een lezersanimo en een adverteerdersmarkt is blijven we het tijdschrift dus zeker maken.

Hoe houd je een gratis tijdschrift aantrekkelijk?

We proberen dat onder andere met opvallende covers. Intermediair wordt bij de doelgroep gratis thuisbezorgd en deze moet hem wel uit het plastic scheuren. Je moet dus zorgen dat de perceptie niet van gratis naar waardeloos verschuift. Daarom zorgen we ervoor dat onze voorkant uitstraalt dat het de moeite waard is om het blad te lezen. Uiteraard moeten de artikelen vervolgens ook daadwerkelijk de moeite van het lezen waard zijn.

Bij Computable ben je een traject gestart waardoor een traditioneel weekblad nu geheel door een internetredactie wordt gemaakt. Ga je dit model ook bij Intermediair doorvoeren?

Op dit moment is het zo dat we eerst het blad maken en dat we een aparte internetredactie hebben die de stukken voor internet schrijft en artikelen uit het blad online zet. Ik ben nu aan het kijken of we dat kunnen veranderen omdat ik vind dat we allemaal voor internet moeten werken. Ik geloof namelijk niet in een print- én een internetredactie. Volgens mij moeten redacties altijd crossmediaal werken en het platform gebruiken dat het best past bij het onderwerp dat je belicht. Dan werk je dus puur vanuit het merk.

Dat betekent dan dat er ook veel web-exclusief materiaal gemaakt gaat worden?

Dat niet zozeer. Ik ben er een groot voorstander van om webcontent te maken en van daaruit te kijken of je dat ook kunt gebruiken in print. Internet is hét platform waarop informatie wordt verspreid. Ik ben er heilig van overtuigd dat straks ook de printinformatie via internet wordt aangeboden. Of dat dan via digitale inkt gaat, via smartphones of PDA’s dat weet ik niet. Maar het is zoveel handiger en goedkoper om internet als distributiemedium te gebruiken dan jongetjes met fietstassen er op uit te sturen. Als je weet dat internet de toekomst heeft moet je daar als redactie op anticiperen.

Dus het tijdschrift wordt eigenlijk puur een verlengstuk van de website?

In essentie wel. Ik kan me heel goed voorstellen dat er een grote groep mensen is die alles het liefst nog vanaf papier lezen in plaats van op een beeldscherm of kleine display. Maar op dit moment heeft de website zo’n 700.000 unieke bezoekers elk maand. Ons blad heeft een oplage van 170.000. Het belang van internet is dus nu al groter. Het lijkt me dus logisch dat je dan in eerste instantie voor dat medium produceert. Maar via het tijdschrift blijven we wel de traditionele achterban bedienen.

Maar eigenlijk zou je liever alles via internet doen?

Nee, ik vind bladen maken fantastisch. Maar je moet meegaan met je tijd. En als je doelgroep verhuist naar internet en daar de informatie gaat consumeren moeten we het online gaan brengen.

Dat moment is nu toch al aan gebroken?

Ja, en juist daarom willen we die slag maken naar een internetredactie. Maar je moet je wel realiseren dat Intermediair een veelgelezen, belangrijk blad is. Je moet dus oppassen dat je niet als een idioot je hele redactie omturnt en op de website gaat zetten en dat dan blijkt dat je blad teloor gaat. Je moet zo’n overgang voorzichtig implementeren.

Intermediair en Computable kun je categoriseren als vakbladen. Zouden publieksbladen die slag naar internet ook meer moeten maken?

Ja, maar het probleem is dat zo’n switch een bedreiging vormt voor je hele manier van werken. Zodra je op internet publiceert gaat je lezer er namelijk iets van vinden en kan hij dat heel gemakkelijk communiceren. De lezer gaat je soms ook controleren. Dan krijg je vragen als “Waarom heb je deze expert niet gesproken over dat onderwerp?”. En daar moet je dan vervolgens de discussie over aangaan. Dat is iets wat heel veel journalisten zich nog niet beseffen. Als je bij de krant je artikel inlevert is het af en krijg je als commentaar hooguit een met vulpen geschreven ingezonden brief. Op internet komt er veel meer op je af. En je kunt geen reacties weghalen of denken “laat maar lullen”. Hoe we dat bij Computable hebben opgelost is door open te communiceren dat we na tussenkomst van de lezer een bron hebben toegevoegd. Je moet daarin transparant zijn.

Je artikel wordt dus beter door de lezer?

Juist. Wat journalisten eng vinden is dat het artikel niet meer alleen van hen is. Het initiële stuk natuurlijk wel, maar daarna kan het alle kanten op. Maar dat is juist een positieve ontwikkeling. Bij Computable hebben we bijvoorbeelden een expert panel met 1100 deskundigen, verdeeld over verschillende ICT topics. Die verzorgen zelf relevante en hoogstaande user-generated content op de site. Buiten dat zijn die gebruikers ook je vraagbaak. Als ik een stuk moet schrijven over bijvoorbeeld browsers kan ik mezelf daar helemaal in gaan verdiepen, maar ik kan ook heel makkelijk mensen met veel meer verstand gericht vragen stellen via die deskundigendatabase. Op die manier maak je optimaal gebruik van je achterban.

Je moet die interactie met je doelgroep dus niet als bedreiging zien maar juist omarmen?

Het probleem is dat journalisten heel erg vasthouden aan hun eigen netwerk. Alles goed en wel, maar internet IS een netwerk. Betrek je doelgroep en laat ze meepraten. Tuurlijk zijn er onderwerpen waar je alleen experts aan het woord kunt laten. Maar er zijn zoveel topics waar je lezer relevante input kan geven.

En op welke schaal gebeurt dat nu bij Intermediair?

Veel te weinig nog. Maar wij gaan onze lezers ook laten meeschrijven, -praten en –discussiëren. Onder andere ook weer via een panel. Dat gaan we zoals gezegd allemaal wel gefaseerd doen en niet als een denderende olifant door een porseleinkast. We maken hier al een fantastisch weekblad en dat mag daar niet onder gaan lijden. Maar er gaat zeker een hoop gebeuren de komende tijd.

Eerder interviewde Pavloviaan Wout Beishuizen al op het Rethinking Media Event Show me The Money. Zie onderstaande video: