Voor Studradio op Unity FM verzorgt Het rondje van Pavlov wekelijks een radiocolumn, waarin we actuele onderwerpen niet zullen schuwen. Hieronder de uitgeschreven versie, binnenkort is ook het audiobestand te beluisteren.

Het is niet makkelijk om een journalist te zijn. Onze banen verdwijnen samen met onze kranten, persvoorlichters hijgen voortdurend in onze nek en dat alles voor een beetje erkenning. Oja en natuurlijk het controleren van de macht en het aan de kaak stellen van sociale misstanden. Je kunt begrijpen dat we na een harde dag werken ook een beetje liefde nodig hebben.

Maar dat is soms moeilijk aangezien (toekomstige) partners niet altijd kunnen omgaan met wat het betekent om met een journalist te zijn.

Zo zijn wij heel doortastend. We worden betaald om dagelijks te waden door riolen vol leugens en onjuistheden om geheimen en waarheden te achterhalen. We zijn dan wel geen mentalisten of psychologen, maar we komen er toch wel achter als je iets verbergt. Dus wees gewoon eerlijk en laat ons in hemelsnaam niet ons werk mee naar huis nemen.

Je zult er als (toekomstig) partner mee moeten leren leven dat je ooit een onderwerp bent in een van onze stukken. Bijvoorbeeld in een column of een achtergrondverhaal. Zie het als een compliment. Ons leven bestaat nu eenmaal uit schrijven en als jij daar deel van uit maakt, laat dat zien hoe belangrijk jij voor ons bent.

Dus als ik bijvoorbeeld schrijf over hoe slecht een date ging is dat geen persoonlijke aanval, maar een manier om er lichtvoetig en humoristisch mee om te gaan. Maar vooral dat het me aangaat.

Journalisten hebben ook het idee dat ze meer weten dan anderen. Bijvoorbeeld over onderwerpen als wetgeving, wetenschap of politiek. Maar dat komt nu eenmaal omdat wij daar dagelijks mee geconfronteerd worden en daarover moeten schrijven.

En face it ons werk is nu eenmaal belangrijk. We beïnvloeden meningen en politieke beslissingen en we zorgen ervoor dat mensen de wereld begrijpen. We lijken daardoor misschien een beetje arrogant, maar dat is ook een deel van onze charme.

Journalist ben je ook niet van negen tot vijf, dat ben je de hele dag door. Dat klinkt misschien cliché maar bedenk je eens: als er een kabinetscrisis is, staan wij op het Binnenhof tot in de kleine uurtjes om daarover te berichten.

Want voor ons is het niet gewoon werk, maar een passie. Daarom steken we er zoveel tijd in. We maken hierdoor van alles mee, hebben geweldige borrelpraatjes en met ons samenleven is ook zeker geen sleur. Al betekent het soms dat je flexibel moet zijn met afspreken, wat arrogantie moet tolereren en je soms zult moeten wachten met het eten op tafel zetten.

Deze column is gebaseerd op de blogpost ’5 things you should know before dating a journalist’ van Tom Chambers op www.rockmycar.net



Comments

21 Reacties


  1. Henrik Jongerdam
    14 May 2010 20:29

    Niets is minder waar, Hans, spijker op z’n kop.


  2. Chantal Groothengel
    20 May 2010 07:39

    Wat dacht je, beter goed gejat dan slecht bedacht?

    Zie je, ik kijk wel op jullie website! Ik ben hem niet vergeten.


  3. Sascha
    21 May 2010 00:20

    En wat gebeurt er dan wanneer twee journalisten samenleven?


  4. 22 May 2010 12:58

    @chantal: dacht ik inderdaad :-) Transparantie boven alles! En wat fijn dat je ons niet vergeten bent, warmt ons hart :)
    @Sascha: What happens when the unstoppable force meets the immovable object?


  5. Sascha
    31 May 2010 10:42

    @Hans Daar heb ik meerdere antwoorden op. Overigens maak je met je afwezigheid op Lo’s verjaardag geen goede indruk, met je journalistieke vaardigheden des te meer :)


  6. Sascha
    7 June 2010 18:33

    Ik lees ´m keer op keer over. Terwijl Lo al 2 uur ligt te slapen. Ik tel nu de 3e keer dus ik ga ook maar slapen. Echt een TOP column.


  7. 7 June 2010 20:06

    Sascha, ik ga er bijna van blozen…


  8. Sascha
    10 June 2010 17:04

    @Hans. Geen valse bescheidenheid of misplaatste arrogantie. Als klein meisje wist ik al dat ik ooit met een journalist of schrijver zou gaan samenleven. Dus ging ik ook maar schrijven. Van alle beroepen zijn journalist en lerares de zwaarste, want je doet het inderdaad alleen maar voor erkenning, niet voor het geld. Dat moet je altijd onthouden, maar durf te dromen!


  9. Sascha
    10 June 2010 17:06

    @Hans, maar wat lees ik nou, je komt uit Amsterdam??


  10. 10 June 2010 22:52

    Lieverd, ik werk in Amsterdam. Ik woon in Leiden, maar kom oorspronkelijk uit Rotterdam.

    Geen valse arrogantie of misplaatste bescheidenheid. Journalisten zijn ook gewoon gaaf ;-)


  11. Sascha
    10 June 2010 23:34

    @Hans Journalisten zijn de bomb. Ik hoop dat ik er wat mee ga bereiken. Anders is mijn rij-instructeurs carriere een goede 2e optie. In ieder geval fijn dat ik vrij uit kan praten @rondjevanpavlov :) Leiden is leuk, maar Den Haag… Jeugdsentiment.


  12. Sascha
    5 July 2010 18:19

    Hoe verwerk je een ex als journalist? Hmm… Heb mijn kamer geschilderd, rijles gegeven, opgeruimd, getennist, hardgelopen, gepokerd met vrienden en heb vandaag mijn eerste alcoholvrije dag sinds tijden. Kortom ik verveel me dood en heb ook niks meer om over te schrijven!


  13. Sascha
    31 July 2010 00:34

    @Hans Kan jij ervoor zorgen dat alle complimenten die ik hier ooit aan Lorenz heb gegeven verwijderd worden. Stel alsjeblieft geen vragen ook al ben je journalist. Alles was gemeend.
    Oh ja, en om mij Utrechtse reputatie eer aan te doen: Leuke schoenen: NEUKEN?

    Je hebt blijkbaar nog steeds niets geleerd. Really classy. Nou opbokken want al je comments worden verwijderd.

    Terugkomend op de column: Hans, dit is de beste column hier op rondje van pavlov, omdat het mij persoonlijk aangaat en in ieder geval bij mij heeft gezorgd voor zelfreflectie en zelfkritiek. Ik voelde me aangesproken toen ik deze voor het eerst las en ik denk niet dat ik de enige ben. Keep up the good work!

    @Lorenz Je moet gewoon niet zo moeilijk doen. En als je wat wil weten of had willen weten had je me gewoon kunnen mailen, zonder gelul over tekortgekomen aandacht in mijn jeugd of weet ik veel wat allemaal. Dit is officieel het laatste wat ik erover zeg. Maar goed dat ik NIET met een journalist samenleef. Oh wacht, ik wordt er zelf ook een!

    PS Mij hoef je niets te vertellen over stijl en klasse, ik ken de etiquette. Jij niet, anders had je al die drama wel voor je gehouden. Maar dankzij jou en Robbie weet heel Utrecht wat ik heb gedaan. En guess what: HET BOEIT ME NIET.

    “ik wordt er zelf ook een!”
    Succes!

    Oh ja sorry. Ik word er zelf ook een, zonder t na de stam. Ach ja, ik heb in ieder geval het vermogen mezelf te corrigeren en als journalist heb ik nog veel te leren


  14. 31 July 2010 12:41

    @sascha: we verwijderen zelfs geen tendentieuze, ongefundeerde en nodeloos grievende comments. Dus, nee.
    Voor de rest, loop ik nu op slippers.


  15. 31 July 2010 14:39

  16. 2 August 2010 08:05

    Neem plaats op de bank. Ontspan.


  17. 4 August 2010 02:09

    @Lorenz Jij ook. En nog bedankt voor de mooie tijden, waarin ik nog wel met een niet nader te noemen journalist samenleefde.
    @Dr. Rossi/Erik Je weet dat Dr. Rossi in de laatste aflevering van ‘Gooische vrouwen’ zelf een kutjeugd bleek te hebben gehad en zelf op die bank plaatsnam? Om het even netjes te citeren: “We zijn dan wel geen mentalisten of psychologen, maar we komen er toch wel achter als je iets verbergt”.

Naam (required)

Email (required)

Website

Wat wil je kwijt?

Please leave these two fields as-is: