INTERVIEWS
-
Alex Beishuizen omarmt user generated content
Hoofdredacteur Intermediair: “Je artikel wordt beter als lezers kunnen meediscussiëren”
-
Joris Luyendijk ziet toekomst in wolken
“Een eigen expertise beginnen wordt booming”
-
“Je kunt zo lekker fucken met Twitter”
Leidse schrijver Nico Dijkshoorn over zijn nieuwe boek, twitter en Jan Marijnissen
-
Meecammen in nieuwe webcomedy BNN
Scenarist Boris van Bennekum: “Ik kan geen porno meer zien”
-
Alex Beishuizen omarmt user generated content
Communicatie- en mediawetenschapper, journalist en hoogleraar Mark Deuze was afgelopen maandag even niet op de Indiana University te vinden, maar in Leiden. In een openbare lezing, getiteld “Leven in Media: Liefde, Seks en Dood in een Digitale Cultuur” vertelde Deuze over de gedeelde levenservaringen van mensen in de media. We kregen hierdoor een goed idee van wat er in zijn gelijknamige boek zal verschijnen. Belangrijkste conclusie: “We zijn met zijn allen hele slimme mediawetenschappers geworden”.
Wij zijn de media
Volgens Deuze komt dit doordat we zelf de media zijn geworden. Aan de hand van 6 kernpunten komt hij tot nummer 7, “we zijn media”. Ten eerste is dat bereikt doordat we overal zijn in de media. Denk maar eens aan de toenemende mediabesteding van vooral jongeren, en je kan er niet omheen. Ten tweede maken wij de werkelijkheid; wie niet gehoord heeft van user generated content, heeft onder een steen gelegen. In media zijn we vervolgens samen (bijna iedereen heeft toegang tot de nieuwste technologie), maar zijn we ook alleen (geïllustreerd door het fenomeen “silent disco“). Als vijfde punt noemde Deuze dat we altijd mobiel zijn. We migreren meer, we scheiden meer, er komen meer en meer auto’s, en daar bovenop komt dat uitzendbureau’s de grootste werkgevers zijn. Kortom: we zijn altijd in beweging. Punt zes houdt in dat we door de media ook in de publieke ruimte leven en sterven. Er is geen privacy. Denk bijvoorbeeld aan reality-shows, de website I Just Made Love.com (leven) en de online zelfmoord van een tiener via Justin.tv (dood). En dan hebben we het nog niet eens over de online live te volgen uitvaart van de moeder van Vincent Everts.
Al deze punten zijn volgens Deuze weer te koppelen aan de thema’s liefde (online dating), seks (teledildonics) en de dood (een profiel op Hyves wordt een rouwplek). Dit is dus te herleiden tot punt 7: wij zijn de media en we leven daarin. Want we komen steeds meer in aanraking met dit fenomeen. “We zijn aan het jongleren en er komen alleen maar meer ballen bij.”
Wat is werkelijkheid?
De vraag rijst door al deze “exposure” aan media wat nu de werkelijkheid is. Soms zijn neppe media-uitingen niet van echt te onderscheiden. Deuze stelt hier dat we dat allemaal langzamerhand onder de knieën krijgen. Iedereen wordt dus een hele slimme mediawetenschapper. Maar volgens de hoogleraar is de werkelijkheid in media vooral een syndroom, omdat we vooral met zijn allen primair op media reageren alsof het mensen zijn. Wie heeft zijn computer bijvoorbeeld niet helemaal verrot gescholden?
Aan het einde van de presentatie vroeg ik Deuze of hij nu eigenlijk een technologische determinist was. Door te stellen dat wij leven IN media zou je dat op zijn minst kunnen verwachten. Deuze: “Ik ga er niet van uit dat media ons leven bepaalt, want er bestaan nog steeds verschillen. De werkelijkheid in media is onvoorspelbaar, dus ik weet het ook niet.”
De presentatie ging gelukkig nu eens niet over journalistiek, maar over media. Een feest der herkenning, aangezien Communicatie- en Informatiewetenschappen mijn vooropleiding was. En dan is een mediafilosofische uiteenzetting een welkome afwisseling.
Door: Lorenz van Gool | 10 March 2010 | 2 Reacties
Categorie: blog | tags:Tags: digitale cultuur, leven in media, mark deuze
Comments
2 Reacties
Dat idee krijg ik ook van alle musea waar ik tot nu toe mee in contact ben geweest: elke adolescent van onder de 30 werd met open armen ontvangen omdat wij ‘snappen’ wat internet kan betekenen, wat je ermee kan en waar je alles kan vinden. De spijker op zn komt dus, maar wel met als kanttekeningen dat alleen onze generatie mediawetenschapper is.
Ik word ook vaak gevraagd voor vrij simpele klusjes, zoals het verkleinen van een JPG of het maken van een facebookaccount. Maar er zijn nog zat mensen die hier echt geen kaas van gegeten hebben en er ook niet echt het nut van inzien.
dank voor je vraag en dit verslag! het was een leuke avond – fijne groep mensen om “work in progress” mee te delen. ik ga nog eens goed nadenken over determinisme… (sociaal, technologisch, dan wel anderszins).