Thomas Blondeau door C. Giuliyani”En hoe gaat het op het werk? O nee, dat heb ik al gevraagd…’ ‘Veel last van downloaden?’ Ze knikte, haalde haar schouders op. Het moest haar toch ook opvallen dat hun gesprek steeds onhandiger verliep. Ze brak haar zinnen af, viel in herhaling. Hij moest langer over zijn woorden nadenken dan gebruikelijk. Alsof ze een verse ruzie hadden bij te leggen. Waarom raakte ze hem voortdurend aan? Wat herinnerde zij zich van hem? Het was net uit met haar Portugees; zou ze nu oud-geliefden vergelijken?’

In zijn tweede roman ‘Donderhart’ weet de Vlaamse schrijver, journalist en columnist  Thomas Blondeau op ontnuchterende wijze, de  knulligheid en het zwartgallige karakter van menselijke relaties weer te geven. Hij doet dat tegen de achtergrond van het London na de aanslagen van 7 juli 2005; een snel veranderende wereld waarin zekerheden verdwijnen, maar waar menselijke tekortkomingen, oud zeer en rancune nog altijd van een plaatsje verzekerd zijn.

DonderhartMax Gosset, dertiger en een ambitieuze journalist met bescheiden succes voor een gerespecteerd Vlaams tijdschrift, vertrekt naar London voor een doorsnee interview. Bij het afscheid van zijn vriendin wordt de toon gezet voor de rest van het boek. Wanneer zijn gepassioneerde poging tot een afscheids-vrijage leidt tot het opengaan van echte wonden, begint ook de rode draad vol volwassen teleurstellingen en berusting daarin, die in het hele boek naar voren blijft komen. Als Max na het ontmoeten van zijn ex Eva, door het verhaal van zijn leven slaapt, de aanslagen in London, wordt Max geconfronteerd met zijn eigen falen in het heden en het verleden.

Blondeau schetst in zijn boek een uiterst gedetailleerd beeld van een gehavend, geschrokken maar ook zeer beheerst London. Toch vormt dit slechts het decor voor Max en Eva die ongemakkelijk en ambivalent om elkaar heen draaien. De schrijver creëert een overtuigend en herkenbaar beeld van de onvermijdelijke realiteit van oude liefdes, waar niet valt te ontsnappen aan verwijten, ego’s en de tragiek van het verlangen naar vroegere tijden.

De vlotte, toegankelijke en beeldende schrijfstijl zorgt ervoor dat de lezer door het boek schiet. Ook het feit dat het boek zich afspeelt in een niet zo ver verleden, waarvan de beelden bij de meesten nog wel in het geheugen gegrift zullen staan, zorgt voor een filmische beleving van het boek. Blondeau laat met ‘Donderhart’ zien dat hij weet wat een goede roman is.

Donderhart verschijnt 11 februari.

Foto: C. Giuliyani


Door: Hans Klis | 9 February 2010 | 2 Reacties
Categorie: Recensies, blog | tags:Tags: , , , ,


Comments

2 Reacties


  1. Marieke
    4 March 2010 13:15

    Sorry heb het stuk hierboven niet gelezen. Probeerde al om via twitter contact met je te leggen, maar ik ben een digibeet dus dat lukte niet. Daarom maar even via deze weg ;) . In juni komt de LIR – leiden international regatta en vroeg me af of jij iets voor de PR kan betekenen (via Mare ed). Goed, heel verhaal, maar misschien kan je even terugmailen en dan weet ik jouw mail ook meteen :P .

    Groetjes, Marieke (in de hoop dat je nog weet wie ik ben)

    Marieke

    Owja van Njord, dat helpt misschien om het hele verhaal te plaatsen!

Naam (required)

Email (required)

Website

Wat wil je kwijt?

Please leave these two fields as-is: