INTERVIEWS
-
Van Nieuwkerk’s twitterdouble“Een ghostwriter kan een BN’er veel tijd en moeite besparen.”
-
Dan Hassler-ForestPromovendus Dan Hassler-Forest: “De hele dag op kantoor zitten, dat is pas erg!”
-
Reinder RustemaDocent Nieuwe Media: verbied de handel in aandacht!
-
Menno Oomkens en Erik ScholtensGratis-experts over de uitholling van het woord gratis.
-
’s-Middags tv kijken. Ik weet dat het zinloos is maar toch begin ik er aan. Het is escapisme, hedonisme en automatisme tegelijk. En altijd is het weer één groot fiasco. Na een martelgang langs de eerste tien kanalen zet ik de zapper tegen mijn slaap en druk denkbeeldig af. Ik ga nog liever studeren dan dat ik als verdoofd naar Snuggie commercials, webcammende TMF fans of de herhaling van De Josti’s Pakken Uit ga zitten staren. Maar de dappere doorzapper wordt beloond. Als je de Nederlandse kanalen eenmaal doorgezwommen bent maak je kans midden in een warm, nostalgisch bad te glijden.
Samson & Gert zijn de Vlaamse Bassie & Adriaan. Denk er maar over na. Gert is – net als Aad – de verstandige mooiboy. Beide heren hebben er een dagtaak aan om hun oliedomme sidekick te corrigeren. Deze sidekicks – respectievelijk een hond en een clown – zijn beiden harige en emotioneel instabiele kabaalmakers. Het plot is dus eigenlijk precies hetzelfde. Bovendien zijn de series niet alleen karakterologisch identiek, zelfs de kernthema’s overlappen. Een korte inhoudsanalyse leert dat beide shows hoofdzakelijk lijken te draaien om slagroomtaarten.
De parallellen zijn dus overduidelijk. Maar hoe chauvinistisch ik ook ben, als ik een favoriet moet aanwijzen kijk ik toch liever over de grens. Samson en Gert zijn dope. Vanaf het moment dat de olijke bobtail en zijn baasje de ether in vlogen drukte ik iedere middag mijn neus tegen de kijkbuis. Dat heerlijke taaltje. Dat onbekommerde leven. Al die mensen die over de vloer kwamen. Als kleine fantast wist ik het zeker: Ooit zou ik intrekken bij mijn helden.
We zijn inmiddels zo’n anderhalf decennium verder. De enige keer dat ik nu nog wel eens met mijn voormalige idolen in aanraking kom is als ik ernstig studieontwijkend gedrag vertoon. Tot nu toe heeft dat me twee keer om vier uur ’s middags op Ketnet gebracht. Het heeft me behoorlijk ontnuchterd. Eén jeugddroom hoef ik in ieder geval nooit meer na te jagen. Want in dat helse huis op nummer 101 hoef ik echt niet meer te wonen.
Voor diegenen die zich afvraagt waarom Samson al jarenlang een ernstig spraakgebrek heeft heb ik het antwoord. Het arme mormel is compleet getraumatiseerd! Probeer je maar eens in zijn situatie te verplaatsen. Vanaf nu ben jij de roomie van Gert. Naast het feit dat je wordt gedwongen in een rieten mand te maffen krijg je iedere dag alleen maar moddervette patisserie voorgeschoteld. Bovendien heb je een vriendinnetje met de naam van een travestiet uit Jambers. En zelfs al zou je over Bobientje heen willen, dan nog kom je bedrogen uit. Je eega wordt namelijk nooit in beeld gebracht, laat staan dat ze ooit bij je in het mandje zal kruipen. Vind je het gek dat je gefrustreerd raakt? En dan heb ik het nog niet eens over het compleet verknipte gastenbestand dat dagelijks over de vloer dweilt.
Stel je voor: Je komt thuis van een rondje schijten in het park. Op het moment dat je de keuken instapt staat de burgemeester van jouw woongemeenschap een taart te ontvreemden. Persoonlijk zou ik toch echt raar opkijken als Job Cohen gebak van mijn aanrecht kwam gappen. Maar nee hoor, in huize Gert Verhulst is het doodnormaal dat de burgervader je versgebakken cake opvreet!
Bang als je bent geworden van de indringer in je kookvertrek vlucht je naar de kelder. Maar nog voordat je de trap af bent struikel je over een zalmkleurige jas op de onderste tree. Nadat je jezelf hebt opgeraapt kijk je recht in het gezicht van je kapper, die een voorraad roze koeken zit op te schrokken. Zonder enige waarschuwing begint hij keihard zijn eigen naam tegen je te schreeuwen. Onder een regen van rondspattend spuug, kruimels en glazuur krabbel je, huilend van verwarring, de trap op naar boven.
Terwijl je jezelf hijgend over de laatste sport hijst begint er iemand uit volle macht op je voordeur te beuken. Hopend op een redding in dit gekkenhuis strompel je er heen. Zodra je de deur open maakt komt je turninstructeur binnengestormd, die voor de twaalfhonderdste keer brult dat je je deurbel moet repareren. Achteruit deinzend probeer je om hulp te roepen. Maar je krijgt de juiste woorden niet over je lippen. Niet “hulp!”, maar “tulp!” schalt door het huis. Uit het niets komt je soepstengelige huisgenoot de trap van de eerste verdieping af gedenderd. Belerend gaat hij voor je staan en corrigeert op wijsneuzige toon een fout die je in je hoofd nooit hebt gemaakt.
Uit alle hoeken van het huis beginnen onuitgenodigde gasten je manisch hard uit te lachen. Terwijl je ineenkrimpt op de vloer naderen de schaterende gestaltes met rasse schreden. Panisch van angst kijk je toe hoe de lachende Belgen je steeds verder omsingelen. De indringende geur van zure slagroom dringt je neus binnen. Vlak voordat je out gaat meen je nog ergens de gezichten van de plaatselijke supermarkthoudster en snackboer te ontwaren. Daarna wordt alles gitzwart…
Samson, ik wens je het allerbeste. Ik heb eeuwig respect dat je al jarenlang in al die waanzin kunt bivakkeren. En ik begrijp dat je er het kritisch denkvermogen van een praline aan hebt overgehouden. Lap jongen, ik versta dat!
Door: Melvin Captein | 6 December 2009 | 5 Reacties
Categorie: blog, columns | tags:Tags: bassie en adriaan, bobtail, samson en gert, slagroomtaart
Comments
5 Reacties
Uit een nieuwsbericht (Vlaamse Post, 2007) dat ik onlangs tegenkwam
…is ons het bericht ten gehore gekomen dat de welbekendste viervoeter van Vlaanderen een nerveuze inzinking heeft gehad. Sinds zijn baas Gertje het bed deelde met K3-dame Karen kampte Samson met een tomeloze eenzaamheid, een situatie waaruit hij zich eigenvoetig niet wist op te krabbelen…
Triest, zeer triest. Meer kan ik er niet over zeggen
Als ie maar niet dezelfde kant opgaat als Schnappie http://wc-papier.blogspot.com/2009/10/schnappie-2001-2009.html
Potdomme vervelende vent, je hebt mijn uiterst positieve beeld van Samson om zeep geholpen.
Alleee Gertjeee, wat betekent dat zo hè paardentemmer. Neehee Samson, paardenMenner!
Wat een leuk plukje!
Neeeee Samson, een leuk STUKJE!